می اندیشم به گذشته؛
به آدم بزرگ هایی که اهلی کرده ام؛
و به آن هایی که مرا اهلی کرده بودند؛
یعنی هیچ کدام از ما نفهمیدیم که:
"هرچیزی را اهلی کنی، همیشه مسئول آن خواهی
بود."
...می اندیشم و می پذیرم که:
تنهایی این روزهای آدم ها تاوان بی مسئولیتی
خودشان است...