نکند...

حالا که روی یکی از پله های سخت زندگی ایستاده ام با خودم فکر می کنم

این که یک هو زنگ بزنند و خبر از دست رفتن کسی را بدهند قابل تحمل تر است

یا این که هر لحظه با هر زنگ تلفن دلت بلرزد که نکند نکند نکند...

________________

کارهایم را سر و سامان می دهم بروم مسافرت

خداوند نصیب هیچ کس نکند این طور ساک جمع کردن را...

لباس سیاه، روسری سیاه، مانتوی سیاه...

_________________

قضاوتم نکنید که چرا انقدر دم از مردن کسی می زنم که مرگ و زندگیش دست من نیست که چند ماه است این حرف ها را تکرار می کنم،

قضاوتم نکنید اگر مریض بد حال نداشتید...