تو عادت نداری وقتی خواستی وارد جایی شوی در بزنی؟
تو عادت نداری وقتی خواستی چیزی را برداری اجازه بگیری؟
تو عادت نداری وقتی چیزی را برداشتی، بردی، شکستی، پس آوردی، معذرت بخواهی؟
آمدی توی دلم،
...بی اجازه
دلم را بردی،
...بی اجازه
حالا شکسته اش را آوردی، که چه...
این که شکسته یعنی متوجه اشتباه شده
زبانی که در برابر خدا اقرار به ذنب کند یعنی صاحبش از خودبینی رسته
کسی که از خودبینی برهد ان شاء الله متوجه جانب خداوند شده است.
اِلهى اِنْ اَخَذْتَنى بِجُرْمى اَخَذْتُکَ بِعَفْوِکَ وَاِنْ اَخَذْتَنى بِذُنُوبى اَخَذْتُکَ بِمَغْفِرَتِکَ
خدایا اگر مرا به جنایتم ماءخوذ دارى من هم تو را به عفوت بگیرم و اگر به گناهم بگیرى من هم تو را به آمرزشت بگیرم
وَاِنْ اَدْخَلْتَنىِ النّارَ اَعْلَمْتُ اَهْلَها اَنّى اُحِبُّکَ
و اگر به دوزخم ببرى بدوزخیان اعلام مى کنم که من تو را دوست دارم
اِلهى اِنْ کانَ صَغُرَ فى جَنْبِ طاعَتِکَ عَمَلى فَقَدْ کَبُرَ فى جَنْبِ رَجاَّئِکَ اَمَلى
خدایا اگر عمل من در جنب اطاعت تو کوچک است ولى آرزویم در کنار امید تو بزرگ است
اِلهى کَیْفَ اَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِکَ بِالْخَیْبَةِ مَحْروماً وَقَدْ کانَ حُسْنُ ظَنّى بِجُودِکَ اَنْ تَقْلِبَنى بِالنَّجاةِ مَرْحُوماً
خدایا چگونه من از پیش تو محروم برگردم با اینکه چنان حسن ظنى من به جود و بخششت داشتم که مرا مورد رحمت خویش قرار داده با نجات بازم خواهى گرداند
(مناجات شعبانیه)
وَلَیْتَ شِعْرى یا سَیِّدی وَاِلـهی وَمَوْلایَ اَتُسَلِّطُ النّارَ عَلى وُجُوه خَرَّتْ لِعَظَمَتِکَ ساجِدَةً، وَعَلى اَلْسُن نَطَقَتْ بِتَوْحیدِکَ صادِقَةً، وَبِشُکْرِکَ مادِحَةً، وَعَلى قُلُوب اعْتَرَفَتْ بِاِلهِیَّتِکَ مُحَقِّقَةً، وَعَلى ضَمائِرَ حَوَتْ مِنَ الْعِلْمِ بِکَ حَتّى صارَتْ خاشِعَةً، وَعَلى جَوارِحَ سَعَتْ اِلى اَوْطانِ تَعَبُّدِکَ طائِعَةً وَاَشارَتْ بِاسْتِغْفارِکَ مُذْعِنَةً، ما هکَذَا الظَّنُّ بِکَ وَلا اُخْبِرْنا بِفَضْلِکَ عَنْکَ یا کَریمُ یا رَبِّ
... یا مَوْلایَ فَکَیْفَ یَبْقى فِی الْعَذابِ وَهُوَ یَرْجُو ما سَلَفَ مِنْ حِلْمِکَ، اَمْ کَیْفَ تُؤْلِمُهُ النّارُ وَهُوَ یَأْملُ فَضْلَکَ وَرَحْمَتَکَ
(دعای کمیل)
و بالاخره:
اللهم إنٌ مغفرتک ارجی من عملی
و إنٌ رحمتک اوسع من ذنبی
اللهم إن کان ذنبی عندک عظیما فعفوک اعظم من ذنبی
خوب چرا ناراحتی؟
ان الله فی قلوب المنکسرة
خدا در قلب های شکسته است.